با گذشت چند روز و اعتراف مقامات سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی و آمریکا از یک سو و افشاگری رسانه‌ها در آمریکا، اروپا، کشورهای عربی و اسلامی و حتی رسانه‌های اسرائیلی از سوی دیگر به نظر می‌رسد درخصوص چرایی تحمیل توقف جنگ به دو قدرت اتمی متجاوز، توجه به چند نکته دارای اهمیت است.
نکته نخست این‌که با واکنش مقتدرانه نیروهای مسلح ایران به‌سرعت رویای نبرد برق‌آسا که ساخته و پرداخته ژنرال‌های اسرائیلی بود، رنگ باخت و متجاوزان تروریست به‌شدت نگران فرسایشی شدن جنگ شدند.
نکته دوم سرمایه‌گذاری رژیم اسرائیل بر توان جنگنده‌های نیروی هوایی ارتش صهیونی بود که با طولانی شدن روزهای جنگ، شاهد افت توان خلبانان متجاوز خود شد؛ چراکه با توجه به بعد مسافت و پرواز طولانی بیش از پنج ساعت توأم با سوختگیری هوایی، بنا به اعتراف رئیس ستاد ارتش رژیم صهیونیستی، ستاد جنگ اسرائیل با گذشت یک هفته به این جمع‌بندی رسید که ادامه کار برای نیروی هوایی رژیم، طاقت‌فرسا و غیرقابل تحمل است.
نکته سوم نگرانی ارتش اسرائیل از ته کشیدن موشک سامانه‌های دفاعی تاد، پیکان، فلاخن داود وپاتریوت بود. خصوصا این‌که با توجه به تعطیلی پروازها به فرودگاه بن‌گوریون، عملا امکان دریافت و تکمیل بانک سامانه‌های دفاعی از سوی آمریکا را هم نداشت.
نکته چهارم که بسیار مهم بود، ناتوانی سیستم پدافند هوایی اسرائیل موسوم به گنبد آهنین در برابر موشک‌های پیشرفته و نقطه زن و پهپادهای ایران بود که با عبور از لایه‌های متعدد پدافندی از رهگیری نیروهای آمریکا، انگلیس، فرانسه و اردن گرفته تا گنبد آهنین چندلایه، خسارت‌های سنگینی را در تل‌آویو و حیفا به‌بار آورد. قدرت بالای انفجار و خرابی‌های گسترده، به‌شدت نتانیاهو و فرماندهان ارتش صهیونیستی را نگران ساخت.
نکته پنجم سرخوردگی نتانیاهو از عدم دستیابی به اهداف اقدام تجاوزکارانه و سناریوهای ازپیش طراحی‌شده اسرائیل بود؛ چراکه نه‌تنها ایران به فاصله اندکی دست به واکنش مقتدرانه زد که با شناسایی و دستگیری صدها جاسوس و مزدور اسرائیل در داخل، عملا نقشه‌های تل‌آویو برای ایجاد آشوب و ناامنی گسترده را ناکام گذاشت و این همه در حالی بود که برخلاف تحلیل غلط نتانیاهو و مشاورانش، وحدت و همگرایی حیرت‌انگیزی بین ایرانیان فارغ از گرایش‌های فکری و جناحی مختلف شکل گرفت. امری که باورش برای مقامات رژیم اسرائیل و حامی اصلی‌اش یعنی آمریکا بسیار سخت و البته تلخ بود. در چنین شرایطی و با کنار هم قرار دادن این نکات به نظر می‌رسد نتانیاهو برای عبور از این مخمصه و باوجود خوی تجاوزگری، ناگزیر به توقف جنگ تن داد. توقف جنگی که بر خلاف ژست وی در جلوی دوربین رسانه‌ها و تظاهر به قبول پیشنهاد آتش‌بس ارائه‌شده از سوی ترامپ، عملا با قدرت موشکی و اتحاد ایرانیان به وی تحمیل شد.
نکته ششم ورود تجاوزکارانه ارتش آمریکا به این کارزار و نقض آشکار مقررات بین‌المللی با هدف قرار دادن مکان‌های هسته‌ای ایران بود که با واکنش قدرتمندانه نیروهای مسلح ایران در هدف قرار دادن پایگاه آمریکایی العدید در قطر مواجه شد. واکنشی که بر جهانیان بیش از پیش آشکار ساخت متجاوزان نسبت به ابعاد قدرت ایران اسلامی دچار اشتباه محاسبه شده بودند و همین اشتباه محاسبه پرهزینه به جای صلح تحمیلی، توقف جنگ را به آنها تحمیل کرد.
نکته آخر این‌که با توجه به ماهیت و مشی تجاوزگری اسرائیل که در تارو پود این رژیم نهادینه شده و به‌رغم اعتراف نتانیاهو و سایر مقامات تل‌آویو به دریافت ضربات دردناک از سوی ایران و تحمل هزینه سنگین تجاوزگری، بایستی نسبت به تحرکات پیدا و پنهان دشمن هوشیار و مراقب بود؛ چراکه وضعیت کنونی به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران شکننده است.
